آخرین مدرک

 

همشهریان محترم

از ابتدای راه اندازی سایت الکران ، خیلی از اهالی افتخار آفرین الکران با نشان دادن مدرک خود تا توانستند  پو ز  دادند ! البته هیچکدام از آنان قصد پوز دادن را نداشتند ، بلکه این ما بودیم که با به نمایش گذاشتن مدارک آنان پوز می دادیم  ، اما اکنون نوبتی هم که باشد نوبت خودم است ! تا کی می خواهم با مدرک دیگران پوز بدهم  ؟ معتقدم مدرک خودم بالاترین مدرک است و هیچکس همانند ان را ندارد ولی خوب چه فایده ، هیچکس تا بحال آن را ندیده  !  منتهی من نه آقا رضا غریبی الکران هستم که شاعر و پژوهشگر و نویسنده باشم  ، نه برادران دشتی الکران  هستم که تآلیفات متعددی داشته باشم  ، نه مهندس داوود صولتی الکران  هستم که مدالهای رنگا رنگ علمی بین المللی داشته باشم  ، نه آقای دکتر محمد اسلامی الکران هستم که در برترین دانشگاهای کشور دانشجوی برتر باشم  ، نه استا مرشد و نه استا میخوش هستم که معمار چیره دست بوده و بیایم و مسجد روستا را با کمک اهالی در کمتر از 6 ماه ساخته و به بهره برداری برسانم  !!  ، نه آقای حسین مطیع الکران هستم  که هم وکیل باشم و هم کوهنورد و هم دارای کمربند های سیاه و مشکی و نقره ای ، نه آقای حاج احد عطایی الکران هستم که کارخانه سوسیس و کالباس در شرق تهران داشته باشم  ، نه آقای حاج عارف همرنگ الکران هستم که همان کارخانه را در غرب تهران داشته باشم ،

 

                                    آقای حاج سلطان نیکپور الکران در حال مداحی

نه آقای حاج سلطان نیکپور الکران هستم که هم مداح باشم و هم کارخانه شیر آلات بهداشتی در جنوب تهران داشته باشم  ، نه آقای حاج فریدون محمدی الکران هستم که بی ریا و بی ادعا و فقط به فکر حل مشکلات روستا آن هم خیلی وقتها از جیب شخصی خود  باشم ، نه آقای علی پناه نوروزی و نه آقای حسن برزین هستم که شاعر باشم ،

                                         گوردیم بی بیم  پنجردن باخیردی

                        منی گوردی رحیم رحیم چاغیردی

 

نه فرزندان کربلایی عباس هستم که در عین نیکو صفتی و شایستگی  اما خاکی باشم  و نگذارم درب مسجد روستا در ماه محرم بسته باشد ، ونه آقای حاج امن نوری چتر باز هستم که مرد مردانه یک روز لباس سربازی را برتن نموده و پس از 24 ماه آن را از تن در آورده و به خانه برگردم  بدون حتی یک روز مرخصی !! تا جایی که اهالی الکران تا روستای خلیفلو برای پیشواز از ایشان آمده بودند .

 

                                 خانم بلوری در حال بافتن تابلو فرش

نه خانم بلوری هستم که هنرمند بوده و برای هر کدام از فرزندانم تابلو آیه وان یکادوالذین.... بعنوان یادگاری هدیه داده باشم .

 

                         بانوی الکرانی و همسر محترمشان آقای محمودی

 و نه خانم بانوی الکرانی هستم که با داشتن تحصیلات عالیه دانشگاهی با همشهریانم با تواضع و فروتنی آن هم با نگارش متنهای تحسین بر انگیز  سخن بگویم ، و نه آفای خداشکر هستم که در عین داشتن بعضی خصوصیات ، دارای صفات مردانه و متعصب باشم .  و نه آقای علی شکری هستم که از هر انگشتم  یک هنر بریزد .

 

 

 

خلاحصه همشهریان عزیز ملاحظه نمودید که این بندهء حقیر هیچکدام از شما ها نمی توانم باشم  ، من طبق مدرکی که دارم  فقط یک روستایی هستم و بس ، این هم مدرکم .

 

 

حالا اگر احدی از شما ها مدرکی بالاتر از این دارید ( حتی معادل آن هم مورد قبول نیست ) که من مخلص شما هستم ، در غیر این صورت ، اول و آخر روستایی بودن ، اول و آخر دهاتی بودن  خودم هستم  !

                                

 اثری از هنرمند فقید  پرویز یاحقی که حق زیادی بر گردن موسیقی این مملکت دارد .