ساخت و ساز در روستا

 

سلام و علیکم

همشهریان محترم ،

حتماً همهً شما ها کم و بیش از اختلاف بوجود آمده در اثر ساخت و ساز بین دو نفر از اهالی مطلع هستید ، برای اینکه دامنهء این اختلاف گسترش نیابد و اهالی روستا خود را با شرایط ساخت و ساز هماهنگ نمایند ، لازم است کمی در این رابطه باهم گفتگو و این بحث را به اشتراک بگذاریم.

اولاً ای کاش این اختلاف بوجود نمی آمد و هزینه ایکه صرف حل این اختلاف از سوی دو طرف گردیده ، صرف عمران و ابادانی روستا می شد ، صرف ساختمانهای خود آنها می شد ، ثانیاً حالا که پیش آمده موضوع را بیش از اندازه بزرگ نمایی نکنیم  بالاخره اختلافی بین دو همسایه بوجود آمده و یک روز هم انشاالله تمام خواهد شد با هر نتیجه ای هم که تمام شود برای یک طرف پیروزی غرور انگیز و برای طرف دیگر شکست جبران ناپذیر تلقی نخواهد شد . ایکاش طرفین بجای مراجعه به مراجع قضایی به بزرگان روستا مراجعه می نمودند، بزرگانی همچون عبدلله عمی ، کربلایی عباس عمی ، حاج آقا آزادخان ، حاج آقا بی لر ، حاج آقا ابوطالب ،حاج آقا خان میرزا ،ایمانقلی عمی ، ایستام عمی ، حاج آقا شیخ یدالله حاج آقا ایمان و.... حیف نیست ما با داشتن این همه عزیزان دوست داشتنی و سرد و گرم چشیدهء روزگار به مرجع قضایی مراجعه نمائیم ؟ اگر از مراجعه به بزرگی نتیجه حاصل نمی شد به بزرگ دیگری مراجعه می شد . مطمئنا" هزینه مراجعه به این بزرگان کمتر از هزینه مراجعه به مراکز قظایی خواهد بود .

 

 

همشهریان محترم ، روستای ما همانند خیلی از روستا های دیگر در حال گذر از یک مرحله به مرحله دیگریست ، از مرحله قدیمی و کهنه به مرحله آبادانی و نو شدن پیش می رود و این آبادانی و نوشدن هزینه دارد ،منظورم از هزینه ، هزینه های مادی نیست ، هزینه هایی از قبیل صبر و حوصله ، تحمل و برد باری ، همکاری ، درک متقابل و....  .

حالا که روستای ما به سمت ‍پیشرفت و آبادانی پیش می رود شایسته است  که اولاً به خقوق همسایه اخترام بگذاریم ،در اسلام در باره حقوق همسایه خیلی تآکید شده است ، ثانیاً به راهها و معابر قدیمی و تثبیت شدهء روستا به دیده حقوق عامه نگاه کرده و از تصاحب و استفاده شخصی از آنان بپرهیزیم ، تعدی و سهل انگاری در حقوق مردم جزء حق الناس بوده و عواقب سختی برای یک مسلمان دارد .

به عکس زیر توجه کنید .

 

موقعیت عکاس جلوی مسجد ، خانه های التفات عمی ، مرحوم مشهدی بلوط ، و مرحوم مشهدی خالقوردی در عکس دیده می شوند .

این کوچه معبر عمومی می باشد ، املاکی که در طرفین این معبر قرار دارند در صورت تخریب و نو سازی  مجاز نیستند حتی یک سانتی متر از این معبر را به اشغال خود در آورند ،  تازه  ، اگر پای قانون  بیاید وسط ، باید عقب نشینی هم داشته باشند .

به تصویر زیر توجه نمائید .

 

 

اینجا گوشه ای از حیاط منزل مشهدی بلوط می باشد  که در این چند سال اخیر تبدیل به راه شده بود  ، مشهدی بلوط چه کسی بود ؟ او پدر اقایان مرحوم حاج بیوک آقا ، مرحوم خان آقا و آقای محبوب بلوری بود و او کسی بود که قسمت وسیعی از زمین قبرستان روستا موقوفه ایشان می باشد ، اما اکنون چه شده که نوه این مرحوم  حتی از چند متر از حیاط خانهء خود جهت تردد اهالی روستا دریغ می ورزد ، !  البته به نظر حقیر این حق قانونی و شرعی او می باشد ، اما چرا او در چند سال گذشته چنین رفتاری از خود نشان نمی داد ؟؟ ریشه این اقدامات را در رفتار اخیر بعضی از اهالی باید جستجو نمود .

من از بزرگان روستا پوزش خواسته و خود را در مقام یک فرد  نصیحت کننده نمی دانم ،  به همه اهالی روستا عرض می کنم  بیائیم مهربانی ، محبت ، از خود گذشتگی را جایگزین رفتار های ناپسند نموده تا نسل جدید نبز به تآسی از ما ، به روستا دلبستگی پیدا کرده و از روستا گریزان نباشند ، مگر قرار نیشت ما از یادگار پدرانمان که همانا روستا باشد ، حفاظت و نگهداری نمائیم ، مگر همه ما نمی گوئیم وقتی به روستا می رویم  حس خوبی به ما دست داده و آرامش ما بیشتر می شود ، آیا اینگونه می خواهیم از مکانیکه این همه برای ما اهمیت دارد  حفاظت نمائیم ؟ بیائیم از طمع ورزی و زیاده خواهی چشم پوشی نموده و به هر آنچه داریم قانع بوده و از خداوند بخواهیم نعمت سلامتی و استفاده از هر آنچه داریم را از ما نگیرد .