سید طاهر موسوی

ازقدیم گفته اند همسایهٌ خوب از برادر آدم به آدم نزدیکتر است،شخصیتی که قصد معرفی آن را دارم الکرانی نیست ولی همسایه الکرانیهاست، مردم استان اردبیل نام روستای مرزی پست کندی را شاید تا همین زمستان گذشته که برف راه آنجا را به مدت 5 روز بسته بود کمتر شنیده بودند، اما به لطف بارش رحمت الهی و خبر رسانی خبر گذاری ارشق نیوز ،نام این روستا بر سر زبانها افتاد.این روستا انسانهای شریفی را در گذشته نه چندان دور در خودش پرورانده از آن جمله آقای سید طاهر موسوی پست کندی فرزند میر کاظم.

 

  

 آقای  سید طاهر موسوی پست کندی

ایشان در سال 1317 در روستای پست کندی دیده به جهان گشود،در سن 5 سالگی به فاصله 20 روز پدر و مادر خود را از دست میدهد وپس از آن جهت ادامه تحصیل نزد تنها برادر خود به شهر گرمی میرود،دوره ابتدایی را در آن شهر و ششم قدیم را در اردبیل بپایان میرساند.

 

سمت چپ آقای سید طاهر

سپس وارد قسمت فنی مهندسی ارتش میشود ودر شهر مهاباد مشغول خدمت شده و با تحصیل شبانه دیپلم طبیعی خود را در مهاباد اخذ مینماید. چون در آن زمان اجرای پروژه های سخت را به ارتش واگذار مینودند، احداث راه ارتباطی بین شهرهای بانه و مریوان  به ارتش واگذار میشود، که آقای سید طاهر موسوی در آن پروژه ایفای نقش مینماید،پس از ایفای نقش موفق در آن پروژه و پس از اخذ لیسانس زبان انگلیسی به قسمت هوانیروز ارتش انتقال یافته ودر شهر اصفهان دوره های خلبانی را با موفقیت یکی پس از دیگری بپایان میرساند.

  

آقای موسوی پست کندی در کنار هیلیکوپترش

سپس همراه عده ای ازهمرزمان خود جهت گذراندن دوره های تکمیلی خلبانی در سال 1338 به کشور امریکا اعزام میشود.

 

آقای سید طاهر موسوی پست کندی داخل کابین هیلیکوپتر

این دوره را نیز با موفقیت به پایان رسانده وبه میهن باز میگردد ، اما تعدادی از هم دوره ای های ایشان تخطی نموده وبه ایران باز نمیگردند. مدتی پس از بازگشت از امریکا ، گروه اعزامی همگی ترفیع درجه میگیرند ولی اقای موسوی ترفیع درجه نمیگیرد ! علت را جویا میشود به ایشان گفته میشود ساواک مانع ترفیع درجه شما میباشد، پس از زحمات فراوان به اداره ساواک مراجعه نموده و پاسخ میشنود چون پدر شما از مهاجرین روسیه هستند، درجه شما ارتغاء نمیابد.

 

آقای سید طاهر نفر دوم از راست

اینجاست که شوک بزرگی به این جوان با استعداد و با ایمان میهن پرست وارد میشود. پس از شنیدن این جمله دیگر ادامه خدمت را در ارتش به صلاح خود نمی بیند،استعفاء نامه خود را نوشته وتقدیم میدارد. با استعفاء نیز موافقت نمیشود! از یک طرف شایستگی،استعداد و ایمان این جوان اهل روستای پست کندی قرار دارد و از طرفی مسـأله مهاجر بودن پدر.

 

خلبان موسوی پست کندی در حال تیک آف

سر انجام پس از 3 سال تلاش و دوندگی و نامه نگاری به مسؤلین با استعفاء وی موافقت میشود ( چون در این مدت نظر ساواک نیز برگشته بوده و کتباً به وی اعلام میشود هیچ مانعی برسر راه ترفیع درجه شما وجود ندارد ) ولی این سید اولاد پیغمبر تصمیم خود را با قاطعیت گرفته بوده، بدین ترتیب پس از 14 سال خدمت در ارتش ، از ارتش خداحافظی نموده ومجدداً در سال 1350 عازم کشور امریکا نزد دوستانیکه درآنجا مانده بودند می رود .

  

ساختمان سازمان ملل در نیویورک و پرچم پر افتخار کشورمان

رفتی و ز دلم حسرت روی تو نرفت 

                         در این خانه به امید تو باز است هنوز

پس از 3 سال کار در ایالت نیویورک و نیوجرسی مجدداً به ایران باز میگردد ! از ایشان پرسیدم چرا و به چه دلیل برگشتی ؟ پاسخ دادند با اینکه کارم را خیلی دوست داشتم و روزی چند مرتبه از پله های مهمترین ساختمان دنیا ( ساختمان سازمان ملل ) بالا و پائین میرفتم ولی نه تنها این ساختمان بلکه همه این شهر نیز نمی توانستند جای خالی ارشق ،پست کندی، و بستگانم  در ایران را پر کنند، بنا بر این تصمیم گرفتم به همه این زرق و برقها پشت پا زده وبه کشورم باز گردم.

 

آقای موسوی پست کندی سمت راست

 

اینجا به یاد صحبتهای حاج امن الله نوری این چتر باز الکرانی افتادم ، وقتی از ایشان پرسیدم در مدت 25 ماه دوری از خانواده را در شهر شیراز چگونه تحمل مینمودی ؟ گفتند هر وقت دلم می گرفت میرفتم روی پله های حافظیه می نشستم و برای خانواده ام نامه مینوشتم ، عـجـبــا !! پله های حافظیه توانستند به حاج امن الله روحیه داده تا ایشان دوری از خانواده و الکران را تحمل نماید ولی پله های سازمان ملل نتوانستند جای خالی پست کندی را در دل آقای سید طاهر با وفا ، پر کنند.

ایشان بلا فاصله پس از بازگشت از امریکا در کارخانجات گروه صنعتی ملی ( کفش ملی )بعنوان مدیر صادرات و واردات مشغول بکار میشوند . پشتکار و پاک دستی او از وی چهره ای محبوب و دوست داشتنی در گروه صنعتی ملی میسازد. این سید جلیل القدر پس از 31 سال خدمت صادقانه، 31 سال جنگ با نفس اماره (بخاطر امکانات مالی که در اختیار ایشان بوده ) در سال 1382 باز نشسته شده اند. 

                    

آقای سید طاهر این مرد با محبت خاطرات زیادی از اهالی روستای الکران دارند ایشان می گویند عزاداری مردم الکران را در ماه محرم که به روستای پست کندی می آمدند را هنوز فراموش نکرده ام، ایشان میگویند در میان روستا های مرزی نام روستای الکران بخاطر وجود روحانی برجسته ای بنام میرزا محمد غریبی الکرانی و افراد تاثیر گذاری مثل خداشیرین ، علم ،مشهدخالقویردی،همیشه مطرح بود.   .

آقای سید طاهر موسوی ، این سید نیک سرشت و پاک نیت فضائیل   اخلاقی بیشماری دارند که بیان همه آنها از قلم من ناتوان دشوار است . از خلوص و نیت پاکش بگویم یا از بزگواری شخصیت اش ،یا از جبهه رفتنش در دوران هشت سال دفاع مقدس ؟و یا در کنار پدرم بودنش همانند یک برادر حقیقی و دلسوز پس از فوت مادرم (1352)،همیشه پدرم را قارداش خطاب میکند هیچ وقت اسم او را نمی گوید . در یک کلام ایشان تندیس شرافت و انسانیت هستند ( لقبی که برادر بزرگترش آقای میر صمد به وی داده است ) من نیز که سالهاست با این مرد با محبت و با وفا رفت و آمد دارم ، میگویم

کتاب فضل تو را آب بحرکافی نیست  

                           که تر کنم سر انگشت وصفحه بشمارم.  

 

  

       عکس جدید از سید طاهر موسوی پست کندی سمت راست  و رحیم طالبی سمت چپ

این انسان دوست داشتنی در کنار فضائیل اخلاقی که بر شمردم،ورزش کار نیز بوده ودر رشته والیبال،والیبالیست خوبی هستند و سالها تیم والیبال گروه صنعتی ملی را هدایت نموده است. 

ایشان دارای دو فرزند پسر و یک دختر میباشند که اکنون در یکی از محلات غرب تهران ساکن هستند ، برای ایشان و خانواده محترمشان آرزوی سلامتی داریم.