چوپانی از قدیم الایام یکی از شغلهای شریف و پر زحمت و پر مخاطره و در این حال همراه با خاطرات شیرین و جذاب محسوب می شود ، تصور نمائید چوپانی را با دهان روزه از صبح تا صلات ظهر دره ها و کوهها را در نوردیده و هنگام اذان ظهر گوسغندان را در سایهء درختی و یا سایهء سنگ بزرگی جمع نموده و خود با آب چشمه وضو نموده و نماز ظهر و عصر را پس از یک راهپیمایی طولانی بجا می آورد ، آرامشی که در این لحظهء ملکوتی در او پدید می آید قابل وصف نیست ، یا ناهاری را که او در غیر از ماه مبارک بعد از این عبادت خالصانه میل میکند قطعاً از غذاهای فست فودی نبوده و از سالمترین غذاهای موجود خواهد بود .
اکنون شما را با یکی از چوپانهای مدرن و امروزی روستای الکران آشنا خواهیم نمود .
جناب آقای شاهی ، هم او که با داشتن تخصص اما به چوپانی نیز علاقمند بوده و در هر فرصتی که پیدا میکند به دنبال چوپانی نیز می رود .
ملاحظه می فرمائید که ایشان برخلاف چوپانان قدیم ، مجهز به چتر باران ، شلوار لی ، کفش کتانی و اگر جیبهای او را بگردید
احتمالاً از جیبهای ایشان از این گوشیهای موبایل که به اندازه یک برگ کاغذ A4 میباشند و واقعاً آدم نمی داند آن را چگونه با خود حمل نماید ، پیدا می شود و یا مثلاً حد فون از جیبهای او یافت می شود ، خلاصه خیال شما را راحت کنم از نی چوپانی قدیم خبری نیست .
شنیده های ما حکایت از آن دارد که این چوپان جهت اجرای سنت حسنهء ازدواج ، بتازگی نامزد اختیار نموده است ، ما ضمن عرض تبریک و شادباش ، برای این جوان اهل روستای الکران آرزوی موفقیت دازیم .
خوش بحال همسر آیندهء ایشان ، زیرا او می داند مرد زندگی او را هیچ مدیری تهدید به اخراج نمیکند ، او می داند مرد زندگی او در هیچ اختلاسی دست نخواهد داشت ، او می داند مرد آیندهء او دست درازی به بیت المال نخواهد داشت و این خانم می داند نانی که بر سر سفرهء آنها خواهد بود ، از گواراترین و دلچسب ترین نعمتهای خداوند می باشد .
یکبار دیگر برای زوج جوان روستایمان آرزوی سلامتی و تندرستی داریم .
